Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych

J 11,32 Maria więc, skoro przyszła, gdzie był Jezus, ujrzawszy Go upadła do Jego stóp, mówiąc Mu:

„Panie, gdybyś był tutaj, nie umarłby mój brat!”

33 Jezus więc, skoro zobaczył ją płaczącą i Żydów, którzy współprzyszli z nią, płaczących, parsknął Duchem i wstrząsnął Samego Siebie.

34 I powiedział:

„Gdzie położyliście go jesteście?”

Mówią Mu:

„Panie, przyjdź i patrz!”

35 Zaszlochał Jezus.

36 Mówią więc Żydzi:

„Oto jak go kochał!”

37 Niektórzy zaś z nich powiedzieli:

„Nie mógł Ten, który otworzył oczy ślepca, uczynić, aby tenże nie umarł?”

38 Jezus więc znowu parskając w sobie przychodzi do grobu, był zaś [grób] jaskinią i kamień był na niej nałożony.

39 Mówi Jezus:

„Podnieście kamień!”

Mówi Mu siostra zmarłego Marta:

„Panie, już cuchnie, czwarty bowiem jest dzień!”

40 Mówi jej Jezus:

„Nie powiedziałem ci, że jeżeli uwierzyłabyś, ujrzysz chwałę Boga?”

41 Podnieśli więc kamień.

Jezus zaś podniósł oczy w górę i powiedział:

„Ojcze, dziękuję Ci, że mnie usłuchałeś! 42 Ja zaś wiedziałem byłem, że zawsze mnie słuchasz, lecz dla tłumu stojącego wokół powiedziałem, aby uwierzyli, że Ty mnie posłałeś”.

43 I to powiedziawszy, głosem wielkim wykrzyczał:

„Łazarzu, tutaj na zewnątrz!”

44 Wyszedł zmarły związany: stopy i ręce bandażami i wzrok jego chustą był owiązany.

Mówi im Jezus:

„Rozwiążcie go i odpuśćie mu iść!”

45 Liczni więc z Żydów, co przyszli ku Marii i obejrzeli, co uczynił, uwierzyli.

J 14,1 „Niech się nie trzęsie serce wasze. Wierzcie w Boga i we mnie wierzcie.

2 W domostwie Ojca mojego jest wiele siedzib – jeżeli zaś nie, powiedziałbym wam – bo idę przygotować wam miejsce.

3 I skoro pójdę przygotować miejsce wam, znowu przychodzę i przyjmę was do siebie, abyście gdzie Jestem Ja, i wy byli.

4 I gdzie ja odchodzę, drogę wiecie”.

5 Mówi Mu Tomasz:

„Panie, nie wiemy, dokąd odchodzisz, jak możemy drogę wiedzieć?”

6 Mówi mu Jezus:

„Ja Jestem droga i prawda, i życie. Nikt nie przychodzi do Ojca, jeżeli nie przeze mnie”.