I Niedziela Adwentu roku B – cztery pory nocy

Mk 13,33-37
Przekład: 

33 Baczcie czuwajcie! Nie wiecie bowiem, kiedy jest chwila.

34 Jako człowiek podróżny odpuściwszy domostwo swoje i dawszy niewolnikom swoim władzę, każdemu dzieło jego – i odźwiernemu przykazał, by czuwał – 35 wstawajcie więc zbudzeni! Nie wiecie bowiem, kiedy pan domostwa przychodzi: czy wieczorem, czy północą, czy pianiem koguta, czy rano – 36 aby, z nagła przyszedłszy, nie znalazł was drzemiących.

37 Co zaś wam mówię, wszystkim mówię: wstawajcie zbudzeni!

Uwagi: 

33 „Chwila” (kairos) – właściwy moment lub miara czasu.

35 i 37 „Wstawajcie zbudzeni” (gregoreite) – etymologicznie forma perfektywna od czasownika egeiro, oznaczającego powstanie ze snu lub zmartwychwstanie. Miejsce to Wulgata (za nią idą też tutaj przeważnie przekłady współczesne) tłumaczy łacińskim słowem vigilate, czyli identycznie jak rozkaźnik agrypneite (33, „czuwajcie”), w greckim oryginale są to jednak dwa różne czasowniki.