7 października – Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej

Łk 11,14-26
Przekład: 

14 I wyrzucał był demona, i był on niemy. Stało się zaś, skoro demon wyszedł, przemówił niemy i zadziwiły się tłumy.

15 Niektórzy zaś z nich powiedzieli: „Bezlebulem, władcą demonów, wyrzuca demony”.

16 Inni zaś, próbując, znaku z nieba szukali u Niego.

17 On zaś, znając ich zamysły, powiedział im: „Wszelkie królestwo przeciwko sobie samemu podzielone pustoszeje i dom na dom upada. 18 Jeżeli zaś i szatan przeciwko sobie jest podzielony, jakże stać będzie jego królestwo? Gdyż mówicie, że Belzebulem wyrzucam ja demony.

19 Jeżeli zaś ja Belzebulem wyrzucam demony, synowie wasi kim wyrzucają? Przez to oni waszymi sędziami będą.

20 Jeżeli zaś palcem Bożym ja wyrzucam demony, to przybyło do was Królestwo Boga.

21 Kiedy silny uzbrojony po zęby strzeże swojego własnego majątku, to, co podlega jego władzy, w pokoju jest.

22 Jeżeli zaś silniejszy od niego, przyszedłszy, pokona go, wszystkie uzbrojenie jego zabierze, na którym polegał, i łupy swoje rozda.

23 Nie będący ze Mną przeciwko Mnie jest i nie zbierający ze Mną rozprasza

24 Kiedy zaś nieczysty duch wyjdzie z człowieka, przechodzi przez bezwodne miejsca szukając odpoczynku i, nie znajdując, mówi: Powrócę do domu mojego, skąd wyszedłem.

25 I przyszedłszy, znajduje wyszorowane i pięknie ułożone.

26 Wtedy idzie i przybiera inne duchy nikczemniejsze od siebie samego, siedem, i wszedłszy mieszkają tam. I stają się ostatnie [rzeczy] człowieka owego gorsze od pierwszych".

Uwagi: 

Wersety 13-24 zostały już skomentowane jako Ewangelia z dnia 3 marca.

25 „Wyszorowane” (sesaromenon) – zob. komentarz do Łk 15,8.

„Pieknie ułożone” (kekosmemenon) – czasownik kosmeo wyraża połączenie piękna (por. pl. „kosmetyka”) z uporządkowaniem (por. pl. „kosmos”).