XXIX niedziela w ciągu roku A – obliczanie oblicza

Mt 22,15-21
Przekład: 

15 Wtedy odszedłszy, faryzeusze radę powzięli, aby Go usidlić w logosie.

16 I posłali Mu uczniów swoich z herodianami, mówiąc:

„Nauczycielu! Wiemy, że prawdziwy jesteś i drogi Boga w prawdzie nauczasz, i nie zależy Ci na nikim, bowiem nie patrzysz w oblicze ludzi.

17 Powiedz więc nam, jak Ci się wydaje: uchodzi dać czynsz Cezarowi, czy nie?”

18 Poznawszy zaś Jezus nikczemność ich, powiedział:

„Co mnie próbujecie, hipokryci?! 19 Okażcie mi monetę czynszową!”

Oni zaś ofiarowali Mu denara.

20 I mówi im:

„Kogo obraz ten [jest] i ten napis?”

21 Mówią Mu:

„Cezara”.

Wtedy im mówi:

„Oddajcie więc to, co Cezara, Cezarowi, i to, co Boga, Bogu”.

Uwagi: 

Dzisiejsza rozmowa Jezusa z faryzeuszami została już skomentowana w przekazie Ewangelii św. Marka.

15 „Radę pozwzięli” (symboulion elabon) – ponieważ grecki rzeczownik symboulion pochodzi od wieloznacznego wyrazu boule („wola”, „rada”), zwrot ten może znaczyć zarówno „zwołali naradę”, jak i „podjęli decyzję”. co można chyba odczytać tutaj jako ironię: faryzeusze zwołali radę, mając już, zanim się zdążyli naradzić, gotową decyzję.

„Usidlić” (pagideusosin) – grecki czasonik pochodzi od rzeczownika pagis („pułapka”, „sidła na ptactwo”).

16 „Z herodianami” (meta ton herodianon) – herodianie, w przeciwieństwie do faryzeuszy, kolaborowali z Rzymianami. Stronnictwo herodian oczekiwało więc odpowiedzi „płacić”, a przeciwni mu  faryzeusze – odpowiedzi „nie płacić”. Zwalczające się wzajemnie polityczne przeciwieństwa usiłują współpracować tutaj w zwalczaniu Boga.

„Nie zależy ci” (ou melei soi) – insynuacja faryzeuszy, którzy w ten sposób sugerują, że Panu Jezusowi nie tylko nie zależy na ludzkiej opinii, lecz także że o nikogo się On nie troszczy, płacenie czynszu świadczyłoby bowiem o lekceważeniu patriotyzmu, natomiast niepłacenie – o lekceważeniu praworządności.