V Niedziela Wielkanocna roku B – rola wina

J 15,1-8
Przekład: 

1 Ja Jestem winorośl prawdziwa i Ojciec mój rolnik jest.

2 Wszystką odrośl we mnie nie niosącą owocu wynosi i wszystką owoc niosącą oczyszcza, aby owoc większy niosła.

3 Już wy czyści jesteście przez Logos, który przemówiłem wam jestem.

4 Zamieszkajcie we mnie, i ja w was. Tak jak odrośl nie może owocu nieść od siebie samej, jeżeli nie mieszka w winorośli, tak i wy nie [możecie], jeżeli we mnie nie mieszkacie.

5 Ja Jestem winorośl, wy odrośle. Mieszkający we mnie i ja w nim, ten niesie owoc liczny, bo poza mną nie możecie nic uczynić.

6 Jeżeli kto nie mieszka we mnie, wyrzucony jest na zewnątrz jak odrośl i wysechł, I zbiorą je, i w ogień wrzucą, i pali się.

7 Jeżeli zamieszkacie we mnie, [to] i słowa moje w was zamieszkają; czegokolwiek zechcecie, poproście, i stanie się wam.

8 W tym wychwalony został Ojciec mój, byście owoc liczny przynieśli i stali się moimi uczniami.

Uwagi: 

1, 5 „Ja Jestem” – pierwsza część Imienia Bożego z wersetu Wj 3,14.

1 „Prawdziwa” (alethine) – por. w Prologu Janowym werset J 1,9 z komentarzem.

„Rolnik” (ho georgos) – wyraz pochodzi od słów „ziemia” (ge) oraz „dzieło” (ergon) – por. wyrażenie „winorośl ziemi” (he ampelos tes ges) w wersetach Ap 14,18-19.

2, 4, 5, 6 „Odrośl” (klema) – pęd winorośli. Wyraz pochodzi od czasownika „łamać” (klao), który w Ewangelii określa łamanie chleba.

„Wynosi” (airei) – czasownik ten znaczy zarówno „zabiera i wynosi na zewnątrz”, „odcina” (tutaj na pewno) jak i „podnosi z ziemi” (w tym miejscu to równoległe znaczenie jest niepewne, mimo że jest to pierwotny sens czasownika). Nie jest on po grecku powiązany z wystepującym obok czasownikiem „nosić” (fero), ale po polsku nie znalazłem innego rdzenia, który zachowałby ewentualną paradoksalną dwuznaczność „wynoszenia”.

3 „Przez Logos” (dia ton logon) – z powodu Logosu. Por. J 1,3a: „Przez Niego wszystko się stało” (di'autou panta egeneto). Pozostawiam oryginalne greckie brzmienie słowa logos, co wyjasnione zostało w komentarzu do Janowego Prologu.

4, 5, 7, „Mieszkać” (meno) – również „trwać”, „przebywać”, „pozostawać”. Jest  to grecki odpowiednik hebrajskiego czasownika iaszaw, kluczowy w wielu miejscach Janowej Ewangelii. Por. np. J 6,56: „Jedzący moje ciało i pijący moją krew we mnie mieszka i ja w nim”.

5 „Poza mną nie możecie uczynić niczego” (choris emou ou dynasthe poiein ouden) – por. J 1,3b: „Poza Nim [tj. Logosem] nie stało się nic” (choris autou egeneto oude hen).

6 „Ogień” (pyr) – por. znowu Ap 14,18, gdzie obok „winorośli ziemi” pojawia się „anioł mający władzę nad ogniem”. Ogień oprócz gniewu Bożego oznacza także wypalającą grzech Bożą miłość.

„Pali się” (kaietai) – można też odnieść ten czasownik do „odrośli” i przełożyć „palą się”.

7 „Słowa” (remata) – również „rzeczy”. Por J 8,31: „Jeżeli wy zamieszkacie w logosie moim, prawdziwie uczniami moimi jesteście”, co trzeba też łączyć ze zdaniem „stali się moimi uczniami” z wersetu 8.

7 „Stanie się” (genesetai) oraz 8 „stali się” (genesthe) – czasownik gignomai.