oryginalnie u źródła
XXIX niedziela w ciągu roku B – chwała władzy
35 I przychodzili do Niego Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, mówiąc Mu:
„Nauczycielu, chcemy, abyś, o cokolwiek poprosimy Ciebie, uczynił nam”.
36 On zaś powiedział im:
„Czego chcecie, abym wam ja uczynił?”
37 Oni zaś powiedzieli Mu:
„Daj nam, abyśmy, jeden po prawicy Twojej i jeden po lewicy, zasiedli w chwale Twojej!”
38 Jezus zaś odpowiedział im:
„Nie wiecie, [o] co prosicie. Czy możecie wypić kielich, który ja piję, albo obmyciem, którym ja obmyty jestem, obmytymi zostać?”
39 Oni zaś powiedzieli Mu:
„Możemy”.
Jezus zaś powiedział im:
„Kielich, który ja piję, będziecie pić, i obmyciem, którym ja jestem obmywany, zostaniecie obmyci. 40 Siąść zaś po prawicy mojej i po lewicy nie jest moim to dać, ale którym jest przygotowane”.
41 I usłyszawszy, dziesięcu poczęło gniewać się na Jakuba i Jana.
42 I przywoławszy ich, Jezus mówi im:
„Wiecie, że ci, którzy, jak się wydaje, władają narodami, dominują je, i wielcy ich je przywłaszczają.
43 Nie tak zaś jest wśród was, ale ktokolwiek zechce wielkim stać się wśród was, będzie waszym sługą.
44 I ktokolwiek zechce wśród was być pierwszym, będzie wszystkich niewolnikiem.
45 I bowiem Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu usłużono, ale aby usłużyć i dać duszę swoją, okup za wielu”.
Rozmowa opisana w dzisiejszym czytaniu została już przełożona i skomentowana w przekazie Ewangelii według św. Mateusza.
42 „Którzy, jak się wydaje, władają” (hoi dokountes archein) – zarówno „jak się im wydaje...”, jak i „jakimi oni wydają się innym...”. Czasownik dokeo powiązany jest rdzeniem z rzeczownikiem doksa („chwała”), wystepującym w wersecie 37, można więc ten zwrot przełożyć także „wsławieni jako rządzący”, złudne poczucie władzy zastępuje im bowiem prawdziwą Bożą Chwałę. W wersji Mateuszowej (Mt 20,25) nie ma czasownika dokeo, co tym bardziej podkreśla i wzmacnia tutaj jego znaczenie: nie chodzi tylko o subiektywne „wydawanie się czegoś komuś”, lecz także o hierarchię świata, która, choć - jak się wydaje - rzeczywista, jest jednak chwałą przemijającą, a więc złudną.
42 „Władają” (archein) oraz 41 „poczęło” (erksato) – dwie formy tego samego czasownika archein, powiązanego ze słowem arche („władza”, „początek”, „zasada”). Apostołowie poczęli gniewać się na synów Zebedeusza, bo wydawało im się, że należy im się władza i chwała.
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz