Uroczystość Poświęcenia Kościoła Własnego – bicie drobnej monety

J 2,13-22
Przekład: 

13 I bliska była Pascha Żydowska, i wstąpił do Jerozolimy Jezus.

14 I znalazł w Świątyni sprzedajacych woły i owce, i gołębice, i drobnych kramarzy siedzących.

15 i uczyniwszy bicz z gałązek, wszystkich wyrzucił ze Świątyni: owce i woły, i lichwiarczyków wylał drobne, i stoły obalił.

16 I sprzedającym gołębice powiedział:

„Zabierzcie to stąd! Nie czyńcie domu Ojca mojego domem handlowym!”

17 Wspomnieli ucziowie Jego, że napisane zostało jest:

„Zazdrość domu Twego pożre mnie!”

18 Rozsądzili więc Żydzi i powiedzieli Mu:

„Jaki znak ukazujesz nam, skoro to czynisz?”

19 Rozsądził Jezus i powiedział im:

„Rozwiążcie ten przybytek i w trzy dni go podniosę!”

20 Powiedzieli więc Żydzi:

„W czterdzieści i sześć lat zbudowany został ten przbytek i Ty w trzy dni go podniesiesz?”

21 Ów zaś mówił o przybytku Ciała Swojego.

22 Kiedy więc podniesiony został z martwych, wspomnieli uczniowie Jego, że to mówił, i uwierzyli pismu i logosowi, który powiedział Jezus.

Uwagi: 

14 „Drobnych kramarzy” (kermatistas) – dosłownie tłumacząc „rozdrabniaczy”.

15 „Lichwiarczyków” (kollybiston) – zgarniających drobne procenty od wymiany pieniędzy.

„Wylał” (eksecheen) – również „rozlał”, „rozproszył”.

„Drobne” (to kerma) – drobny grosz, słowo nawiązuje do omówionego wyżej wyrazu kermatistes.

„Stoły” (trapedzas) – stragany służące wymianie pieniędzy lub sprzedaży zwierząt ofiarnych. Tym samym słowem określa się stół, na którym leżały w Świątyni chleby pokładne, a także ucztę.

„Handlowym” (emporiou) – dosłownie „domem handlu”, jednak często taki dopełniacz tłumaczy się przymiotnikowo (por. w wersecie 13: „Pascha Żydowska” to dosłownie po grecku „Pascha Żydów”).

17 „Zazdrość” (zelos) – również „gorliwość”, „namiętność”, „pragnienie”.

19nn „Podnieść” (egeiro) – również, pierwotnie, „obudzić”, „zbudzić”.