Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny – żywotny interes

Łk 21,1-4
Przekład: 

1 Wejrzawszy zaś, zobaczył wrzucających do skarbca swoje dary bogaczy.

2 Zobaczył zaś jakąś wdowę ubożuchną wrzucającą tam dwa półgrosze 3 i powiedział:

„Prawdziwie mówię wam, że wdowa ta biedna więcej od wszystkich wrzuciła. 4 Wszyscy bowiem oni z nadmiaru swojego wrzucali na dary, ona zaś z brakującego jej, wszystek żywot co miała, wrzuciła”.

Uwagi: 

1 „Skarbca” (gadzofylakion) – wyraz pochodzi od perskiego słowa gadza oznaczającego skarb królewski.

2 „Ubożuchną” (penichran) – dosłownie i etymologicznie „z trudem zarabiającą na siebie”, co było szczególnie ciężkie i trudne dla wdów. Wyraz ten zdaje się tutaj podkreślać dwuznaczność słowa bios, omówioną w komentarzu do wersetu 4.

„Dwa półgrosze” (lepta dyo) – dosłownie „dwa cieniasy”, najdrobniejsze pieniądze bite w Cesarstwie Rzymskim.

4 „Żywot” (bion) – „życie” w sensie indywidualnego, pojedynczego ludzkiego istnienia, a także środki, aby życie to prowadzić i podtrzymywać.