poniedziałek VIII tygodnia w ciągu roku – jeden dobrze bogaty

Mk 10,17-27
Przekład: 

17 I kiedy wyruszał On w drogę, jeden, przybiegłszy i upadłszy przed Nim na kolana, wypytywał Go:

„Nauczycielu dobry, co mam uczynić, aby życie wieczne prawnie dostać?”

18 Jezus zaś powiedział mu:

„Czemu mówisz mnie dobrym? Ani jeden dobry jeżeli nie Jeden Bóg!

19 Wiesz o przykazaniach: nie zabij, nie popełń cudzołóstwa, nie ukradnij, nie zaświadcz kłamstwa, nie pozbaw utrzymania, czcij ojca i matkę”.

20 On zaś rzekł Mu:

„Nauczycielu, wszystkiego tego ustrzegłem od młodości mojej”.

21 Jezus zaś, wejrzawszy nań, umiłował go i powiedział mu:

„Jednego nie dostaje: wyrusz, ile masz, sprzedaj i daj biednym, i będziesz miał skarbiec w niebie, i odtąd dołącz do mojej drogi”.

22 On zaś, spochmurniawszy na ten Logos, odszedł zasmucony, był bowiem mającym posiadłości wiele.

23 I spojrzawszy wokół Jezus, mówi uczniom swoim:

„Jakże trudno mający użytki wejdą do Królestwa Boga!”

24 Uczniowie zaś osłupieni byli na logosy Jego.

Jezus zaś znowu rozsądziwszy, mówi im:

„Dzieci, jak trudne jest do Królestwa Boga wejście! 25 Łatwiej jest wielbłądowi przez ucho igielne przejść, niż bogatemu wejść do Królestwa Boga”.

26 Oni zaś bardziej wstrząśnięci byli, mówiąc do siebie nawzajem:

„I kto może być zbawiony?”

27 Wejrzawszy na nich Jezus mówi:

„U ludzi niemożliwe, ale nie u Boga, wszystko bowiem możliwe u Boga”.

Uwagi: 

17 „Prawnie dostać” (kleronomeso) – czasownik pochodzi od wyrazów kleros („udział”) oraz nomos („prawo”).

17 oraz (dwukrotnie) 18 „Jeden” (heis), a także 21 „jedno” (hen) – w opozycji do 22 „wiele” – por. Łk 10,41b-42a: „Martwisz się i kłopoczesz o wiele, Jednego zaś jest potrzeba”.

21 oraz 27 „Wejrzawszy” (emblepsas), „nań” (21, auto) oraz „na nich” (27, autois) – dosłownie „wejrzawszy jemu” (21) oraz „wejrzawszy im” (27) – spojrzawszy badawczo, lecz zarazem przychylnie.

21 „Jednego ci nie dostaje” (hen de hysterei) – dosłownie „jedno jest z tyłu”, a także „jedno się spóźnia”.

„Skarbiec” (thesauros) – skrzynia, kufer lub schowek, z którego wyjmuje się skarby.

22 „Spochmurniawszy” (stygnasas) – okazawszy przejawy zmartwienia. W NT czasownik ten odnosi się również do brzydkiej pogody czyli także do nieba!

22 „Logos” (logos) oraz 24 „logosy” (logoi) – liczba pojedyncza przeciwstawiona mnogiej, co można połączyć ze skomentowaną wyżej opozycją jedno-wiele. Podobnie jak czasownik „wejrzawszy” (zob. również wyżej) zestawienie to ukazuje powiązanie uczniów z „bogatym młodzieńcem”.

23 „Użytki” (chremata) – to, czego się używa (od czasownika chraomai, podobnie jak „potrzeba” – chreia – z cytowanego wyżej zdania Łk 10,41b-42a): pieniądze oraz inne posiadłości.

25 „Ucho igielne” (trymalia tes rafidos) – nazwa małej furtki w murze Jezrozolimy; jej istnienie za czasów Jezusa nie zostało archeologicznie potwierdzone, mimo że w tradycji żydowskiej łączy się wielbłąda z uchem igielnym w sensie dosłownym (tj. z otworem w główce igły krawieckiej). Inna interpretacja tego miejsca (Cyryl Aleksandryjski) sugeruje, że chodzi tutaj o grubą nitkę z sierści wielbłąda (kamilos, pod wpływem tzw. itacyzmu wyraz wymawiany tak samo jak słowo „wielbłąd” – kamelos).

26 „Bardziej” (perissos) – również „ponad miarę”.

„Wstrząśnięci” (ekseplessonto) – czasownik ten swoim dynamiczym obrazowaniem paradoksalnie kontrastuje z opisującym tę samą reakcje uczniów czasownikiem „osłupieni byli” (24, ethambounto): jeden wtraża fizyczne poruszenie, a drugi – paraliż. Być może poruszenie jest tak wielkie, że wytrąca nawet z poprzedzającego je paraliżu, spowodowanego poprzednim poruszeniem...