piątek XXXIV tygodnia w ciągu roku – przykład przyszłego przejścia

Łk 21,29-33
Przekład: 

29 I powiedział im przykład:

„Zobaczcie figowiec i wszystkie drzewa: 30 kiedy już przedłożą, patrząc od samych siebie, poznajecie, że już blisko ciepło.

31 Tak i wy, kiedy zobaczycie, że te [rzeczy] się stają, poznawajcie to, że blisko jest Królestwo Niebios.

32 Amen mówię wam to, że nie przejdzie ród ten, aż wszystko się stanie.

33 Niebo i ziemia przejdą, logosy zaś moje nie przejdą”.

Uwagi: 

30 „Przedłożą” (probalosin) – przekład dosłowny, etymologiczny: „wyrzucą naprzód”, „wyłożą naprzód”, „wyjdą naprzód” lub też nawet „popchną naprzód”, co zapewne nawiązuje do zbudowanego na podstawie tego samego rdzenia wyrazu „przykład” (parabole) z wersetu 29, tłumaczonego zazwyczaj jako „przypowieść”. Obydwa wyrazy pochodzą od czasownika ballo („kłaść”, „rzucać”) i mają podobne do siebie brzmieniowo, ale różne znaczeniowo, przedrostki.

30 i 31 „Poznajecie” oraz „poznawajcie” (ginoskete) – po grecku formy te są identyczne. Można więc zinterpretować je zarówno jako tryb oznajmujący – „poznajecie” – jak i rozkazujący – „poznawajcie”.

30 „Ciepło” (theros) – ciepła pora roku, pora dojrzewania, w Polsce lato.

31 „To, że” (hoti) – przekład etymologiczny i dosłowny. Można również tłumaczyć spójnikiem przyczynowym „ponieważ”.

32 „Wszystko się stanie” (panta genetai) – por. w Prologu Janowym werset J 1,3.

32 i 33 „Przejdzie” oraz „przejdą” (formy czasownika parerchomai) – przekład dosłowny, pomimo, zdawałoby się, zręczniejszego po polsku czasownika „przeminąć”. Nie chodzi jednak tutaj zapewne tylko i wyłącznie o przemijające zewnętrzne okoliczności, lecz także o przechodzenie z istnienia do nieistnienia lub też o przechodzenie z jednej formy (ewentualnie postaci) istnienia do innej.