oryginalnie u źródła
12 stycznia - diatryby
22 Po tym przyszedł Jezus i uczniowie Jego do ziemi judzkiej i tam przestawał z nimi, i zanurzał.
23 Był zaś i Jan zanurzający w Ainon blisko Saleim, gdyż wiele wód tam było – i przystawali, i zanurzanymi byli.
24 Jeszcze bowiem nie był jest wrzucony Jan do więzienia.
25 Stała się więc dysputa z uczniów Jana z Judejczykiem, o oczyszczeniu.
26 I przyszli ju Janowi, i powiedzieli mu:
„Rabbi! Który był z tobą za Jordanem i o którym zaświadczyłeś jesteś – oto Tenże zanurza i wszyscy przychodzą do Niego!”
27 Rozsądził Jan i powiedział:
„Nie może człowiek brać ani jednego, jeżeli nie byłoby dane jemu z nieba!
28 Wy sami mi świadczycie, że powiedziałem, że nie jestem ja Mesjaszem, lecz że posłany jestem sprzed Niego.
29 Mającym oblubienicę oblubieniec jest. Przyjaciel zaś oblubieńca, stojący i słuchający jego, radością raduje się przez głos oblubieńca. Ta więc radość moja spełniła się jest.
30 Jemu trzeba rosnąć, mnie zaś maleć".
22 „Przestawał” (dietriben) – również „spędzał czas w szkole”, „toczył filozoficzną dysputę”, a dosłownie „przecierał” (por. polskie „ścierać się z kimś”).
23 „Przystawali” (pareginonto) – złożenie czasownika gignomai i przedrostka para, dosłownie „stawali się obok”.
26 „Zaświadczyłeś jesteś” (memartyrekas) – nawiązanie do Prologu Janowego oraz do wersetów J1,19nn.
27 „Brać ani jednego” (lambanein oude hen) – znowu pojawiają się wyrazy z Prologu Ewangelii Janowej: czasownik lambanein (J 1,12) oraz wyrażenie „ani jedno” (J 1,3).
28 Por J 1,15!
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz