poniedziałek XXXIV tygodnia w ciągu roku – żywotny interes

Łk 21,1-4
Przekład: 

1 Wejrzawszy zaś, zobaczył wrzucających do skarbca swoje dary bogaczy.

2 Zobaczył zaś jakąś wdowę ubożuchną wrzucającą tam dwa grosiki 3 i powiedział:

„Prawdziwie mówię wam, że wdowa ta biedna więcej od wszystkich wrzuciła. 4 Wszyscy bowiem oni z nadmiaru swojego wrzucali na dary, ona zaś z brakującego jej: wszystek żywot, co miała, wrzuciła!”

Uwagi: 

1 „Skarbca” (gadzofylakion) – wyraz pochodzi od perskiego słowa gadza oznaczającego skarb królewski.

2 „Ubożuchną” (penichran) – dosłownie i etymologicznie „z trudem zarabiającą na siebie”. Wyraz ten zdaje się tutaj szczególnie uwydatniać wieloznaczność słowa bios, omówioną w komentarzu do wersetu 4.

„Dwa grosiki” (lepta dyo) – dosłownie „dwa cieniasy”, najdrobniejsze bite w Cesarstwie Rzymskim monety.

4 „Żywot” (bion) – „życie” w sensie indywidualnego czasowego istnienia na ziemi konkretnego poszczególnego człowieka (tak np. w wyrażeniu „żywoty świętych”) - a więc także finansowe środki, aby życie to prowadzić i podtrzymywać.