13 stycznia – władza teściowej

Mk 1,29-39
Przekład: 

29 I zaraz z synagogi wyszedłszy, poszli do domu Szymona i Andrzeja razem z Jakubem i Janem.

30 Zaś teściowa Szymona leżała gorączkując, i zaraz mówią Mu o niej.

31 I podszedłszy, zbudził ją, ująwszy za rękę. I opuściła ją gorączka, i służyła im.

32 Kiedy stał się wieczór, gdy Słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich źle się mających i opętanych.

33 I było całe miasto zgromadzone u drzwi.

34 I uleczył wielu źle się mających przez rozmaite choroby, i demony liczne wyrzucił, i nie dawał mówić demonom, ponieważ poznały Go były.

35 I rano, nocą jeszcze powstawszy, wyszedł i odszedł w pustynne miejsce, i tam się modlił.

36 I doścignął go Szymon i ci, [którzy byli] z nim, 37 i znaleźli Go, i mówią Mu, że „Wszyscy Ciebie szukają”.

38 I mówi im: „Chodźmy gdzieś indziej do pobliskich miasteczek, abym i tam rozgłaszał, na to bowiem wyszedłem”.

39 I poszedł, rozgłaszając, do ich synagog, do całej Galilei, i wyrzucając demony.

Uwagi: 

29nn „I zaraz” (kai euthys) – również „i natychmiast”. Zwrot ten, charakterystyczny dla Ewangelii Marka, wiąże dynamicznie rozwijające się wydarzenia w jedną, konsekwentną narrację, wyrażając ich czasowo-przyczynowe powiązanie.

31 „Ująwszy rękę” (kratesas tes cheiros) – „opanowując jej rękę [Swoją ręką]”. Czasownik krateo znaczy przede wszystkim „rządzić”, a także „trzymać”, a ręka (prawica) jest biblijnym znakiem władzy. Jezus, opanowując chorobę, przejmuje władzę nad ludźmi, co przywraca im także władzę nad sobą.

„Obudził” (egeiren) – „obudził [z letargu] i podniósł”. Czasownik ten odnosi się w Biblii również do zmartwychwstania.

32 i 34 „Źle się mający i opętani” – fizyczna choroba jest przedstawiona jako wyraz działania złego ducha, stąd „źle się mający przez rozmaite choroby” – dosłownie „źle się mający rozmaitymi chorobami”.

33 „Miasto” – polis, oznacza wspólnotę mieszkańców.

34 „Nie dawał mówić demonom” – we wczorajszej perykopie 

Jezus także kazał demonowi milczeć. Wynika to z sekretu mesjańskiego, o którym pisałem tutaj.

35 „Powstawszy” (anastas) – inny czasownik, określający w NT również zmartwychwstanie (anastasis).

38 „Pobliskich” (echomenas) – imiesłów od czasownika echo („mieć”). Być może można też więc rozumieć, w kontekście ostatnich słów wersetu 39, że chodzi o miasteczka „będące w posiadaniu demonów”.