12 maja – celujący w jedno

J 17,20-26
Przekład: 

20 Nie za tymi zaś wypraszam jedynie, ale i za wierzącymi we mnie przez ich Logos.

21 Aby wszyscy jedno byli, tak jak Ty, Ojcze, we mnie, i ja w Tobie, aby i oni w nas byli, aby świat wierzył, że Ty mnie posłałeś.

22 I ja chwałę, którą dałeś mi jesteś, dałem jestem im, aby byli jedno, tak jak my jedno.

23 Ja w nich i Ty we mnie, aby byli wydoskonaleni w jedno, aby poznawał świat, że Ty mnie posłałeś i umiłowałeś ich tak, jak mnie umiłowałeś.

24 Ojcze, co dałeś mi jesteś, chcę, aby, gdzie Jestem Ja, i oni byli ze mną, aby oglądali chwałę moją, którą dałeś mi jesteś, bo umiłowałeś mnie przed podwalinami świata.

25 Ojcze Sprawiedliwy, i świat Ciebie nie poznał, ja zaś Ciebie poznałem, i oni poznali, że Ty mnie posłałeś.

26 I oznajmiłem im Imię Twoje, i oznajmię, aby miłość, którą umiłowałeś mnie, w nich była, i ja w nich.

Uwagi: 

22 „Chwałę” (doksan) – objawienie Majestatu Bożego, obejmujące zarówno ludzkie zmysły, jak i ducha – por. J 1,14.

23 „Wydoskonaleni” (teteleiomenoi) – „ukończeni”, „spełnieni”, „doprowadzeni do końca”, „celujący” – imiesłów związany ze słowem telos („koniec”, „cel”).

25 „Że” (hoti) – spójnik dopełnieniowy można też zastąpić w tłumaczeniu spójnikiem przyczynowym „ponieważ”.

26 „Oznajmiłem” (egnorisa) oraz „oznajmię” (gnoriso) – „uczynię znanym”, czyli zdecydowanie więcej niż tylko „poinformuję”: polski przekład należy tu rozumieć etymologicznie.

„Miłość” (agape) oraz „umiłowałeś” (egapesas) – ten „rodzaj miłości” po grecku oznacza pełne oddanie oraz poświęcenie.