Czwartek VII tygodnia Okresu Wielkanocnego – celujący w jedno

J 17,20-26
Przekład: 

20 Nie za tymi zaś wypraszam jedynie, lecz i za wierzącymi przez ich Logos we mnie.

21 Aby wszyscy jedno byli wedle jako Ty, Ojcze, we mnie, i ja w Tobie, aby i oni w nas byli, aby świat wierzył, że Ty mnie posłałeś.

22 I ja chwałę, którą dałeś mi jesteś, dałem jestem im, aby byli jedno, wedle jako my jedno.

23 Ja w nich i Ty we mnie, aby byli wydoskonaleni w jedno, aby poznawał świat, że Ty mnie posłałeś i umiłowałeś ich, wedle jako mnie umiłowałeś.

24 Ojcze, co dałeś mi jesteś, chcę, aby gdzie Jestem Ja, i oni byli ze mną, aby oglądali chwałę moją, którą dałeś mi jesteś, żeś umiłował mnie przed podwalinami świata.

25 Ojcze Sprawiedliwy, i świat Ciebie nie poznał, ja zaś Ciebie poznałem, i oni poznali, żeś Ty mnie posłał.

26 I oznajmiłem im Imię Twoje, i oznajmię, aby miłość, którą umiłowałeś mnie, w nich była, i ja w nich.

Uwagi: 

21, 22 i 23 „Wedle jako” (kathos) – jeszcze dosłowniej tłumacząc greckie wyrazy, które składają się na ten spójnik: „według jak” (kata hos).

22 „Chwałę” (doksan) – objawienie Majestatu Bożego, obejmujące zarówno ludzkie zmysły, jak i ducha (por. J 1,14).

23 „Wydoskonaleni” (teteleiomenoi) – „ukończeni”, „spełnieni”, „doprowadzeni do końca”, „celujący” – imiesłów powiązany rdzeniem z wyrazem telos („koniec”, „cel”).

24 i 25 „Żeś” (hoti) – spójnik ten można rozumieć zarówno dopełnieniowo („że”), jak i przyczynowo („ponieważ”).

26 „Oznajmiłem” (egnorisa) oraz „oznajmię” (gnoriso) – „uczynię znanym”, czyli zdecydowanie więcej niż tylko „poinformuję”; polski przekład należy rozumieć tutaj etymologicznie.

„Miłość” (agape) oraz „umiłowałeś” (egapesas) – miłość taka oznacza całkowite oddanie i poświęcenie.