oryginalnie u źródła
czwartek XVII tygodnia w ciągu roku – przykładny internet
47 „Znowu podobne jest Królestwo Niebios sieci rzuconej w morze i z wszystkiego rodzaju gromadzącej, 48 która kiedy została wypełniona, wciągnąwszy na brzeg i usiadłszy, zebrali piękne do naczyń, zepsute zaś na zewnątrz rzucili.
49 Tak będzie w skończeniu wieku: wyjdą aniołowie i odgraniczą nikczemnych ze środka sprawiedliwych, 50 i rzucą ich w piec ognia; tam będzie lament i zgrzytanie zębów.
51 Pojęliście to wszystko?”
Mówią Mu:
„Tak”.
52 On zaś powiedział im:
„Dlatego wszystek pisarz przyuczony Królestwu Niebios podobny jest człowiekowi gospodarzowi, który wykłada ze skarbca swojego nowe i stare”.
53 I stało się, skoro ukończył Jezus te przykłady, że przeniósł się stamtąd.
47 „Gromadzącej” (synagagouse) – jeszcze dosłowniej „sprowadzającej” (por. polskie „synagoga”, gr. synagoge – „zgromadzenie”).
48 „Zebrali” (syneleksan) – czasownik syllego, zawierający rdzeń wyrazu logos, pojawia się tutaj jako wyraz sądu, wskazujący na łączenie dobrego z dobrym oraz złego ze złym.
49 „W skończeniu” (en te synteleia) – również „w spełnieniu”, jest to jednak rdzeń różny od rdzenia wcześniejszego słowa „wypełniona” (48, eplerothe). Łączy się w tym czasowniku rzeczownik telos („spełnienie”, „zwieńczenie”, „koniec”) z greckim przedrostkiem syn (znaczącym „współ”, „razem z”, por. łac. cum), obecnym wcześniej w czasownikach synago (zob. komentarz do 47) oraz syllego (zob. komentarz do 48), a także w następującym za chwilę pytaniu Jezusa (synekate, „pojęliście”, dosł. „złożyliście”, 51). Telos znaczy „koniec”, „końcowy ostateczny efekt”, „cel”, natomiast pleroma to „pełnia” w sensie „wypełnienia”, chociaż odnosi się ona również do spełnienia ostatecznego (por. np. J 1,17).
„Ze środka” (ek mesou) – przekład dosłowny. Poprawnym polskim przekładem jest tutaj również wyraz „spośród”, być może jednak chodzi także o to, że ludzie zostaną również rozgraniczeni „wewnętrznie”, każdy w swoim własnym „środku”.
52 „Skarbca” (thesauro) – zob. komentarz do wersetów Mt 6,19-20.
53 „Przykłady” (tas parabolas) – zob. komentarz do wersetu Mk 4,2.
„Stało się” (egeneto) – czasownik gignomai, odnoszący do stworzenia świata, którego duchowy sens określają Jezusowe „przykłady”, przeważnie tłumaczone polskim wyrazem „przypowieści”.
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz