Niedziela Chrztu Pańskiego roku A – lustro wody

Mt 3,13-17
Przekład: 

13 Wtedy przystaje Jezus z Galilei nad Jordan do Jana, by zostać od niego zanurzonym.

14 Jan zaś powściągał Go, mówiąc:

„Ja potrzebę mam od Ciebie być zanurzonym i Ty przychodzisz do mnie?”

15 Rozsądziwszy zaś Jezus, powiedział do niego:

„Przepuść teraz, tak bowiem przystoi nam wypełnić wszystką sprawiedliwość”.

Wtedy Go przepuszcza.

16 Zanurzony zaś Jezus zaraz prosto wstąpił z wody; i oto otwarte zostały Jemu niebiosa, i zobaczył Ducha Boga zstępującego jakby gołębicę i przychodzącego na Niego.

17 I oto głos z niebios mówiący:

„Ten jest Syn mój umiłowany, w którym upodobałem”.

Uwagi: 

13 „Przystaje” (paraginetai) – dosłownie „staje się przy”.

15 „Przepuść” (afes) oraz „przepuszcza” (afiesin) – również „odpuść”, „pozwól”, „przebacz” lub „zostaw”.

„Wszystką” (pasan) – zarówno „całą”, jak i „każdą”.

16 „Zaraz prosto” (euthys) również „wprost”, „natychmiast”.

„Wstąpił” (anebe) oraz „zstępującego” (katabainon) – zestawienie czasowników „wstępować” (o Jezusie) oraz „zstępować” (o Duchu Świętym) można porównać z ich połączeniem w wersecie J 3,13, gdzie obydwa odnoszą się do Syna Człowieczego. Natomiast kosmologiczne pokrewieństwo biblijnej wody (hebr. maim) oraz niebios (hebr. szammaim), opierając się na opisie stworzenia Księgi Rodzaju, omówiłem pokrótce w komentarzu do wersetu Mk 4,1. Można więc chyba powiedzieć, że Jezus i Jego wstępowanie jest tutaj ukazane jako „lustrzane odbicie” zstępującego z niebios Ducha Świętego.

16 „Jakby gołębicę” (hosei peristeran) – przysłówek hosei składa się z przyimka hos („jak”) oraz spójnika ei („jeżeli”). Miejsce to uzupełnia równoległe sformułowanie Ewangelii Łukaszowej „jak gołębicę” (hos peristeran, Łk 3,22), eksponując jedną z jego wzajemnie komplementarnych interpretacji (symboliczną), omówionych już w komentarzu do Ewangelii Niedzieli Chrztu Pańskiego roku C.

17 „Upodobałem” (eudokesa) – wyraz ten także został już omówiony w komentarzu do Ewangelii Niedzieli Chrztu Pańskiego roku C.