XVI niedziela w ciągu roku A – przekłady przykładów

Mt 13,24-43
Przekład: 

24 Inny przykład przyłożył im, mówiąc:

„Upodobnione zostało Królestwo Niebios człowiekowi, co zasiał piękny zasiew w polu swoim.

25 Skoro zaś ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel i dosiał chwasty w środek pszenicy, i odszedł.

26 Kiedy zaś wykiełkowała zieleń i owoc uczyniła, wtedy ujawniły się i chwasty.

27 Podszedłszy zaś, słudzy władcy domu powiedzili mu: Panie, czyż pięknego nasienia nie posiałeś w polu? Skąd więc ma chwasty?

28 On zaś rzekł im: Wrogi człowiek to uczynił.

Słudzy zaś mówią mu: Chcesz więc, byśmy odszedłszy, zebrali je?

29 On zaś rzecze: Nie, abyście zbierając chwasty nie wykorzenili razem z nimi pszenicy! 30 Odpuśćcie urosnąć obydwu aż do żniwa i w chwili żniwa powiem żniwiarzom: Zbierzcie pierwej chwasty i zwiążcie je więzami ku ich spaleniu, pszenicę zaś zbierzcie do mojego spichlerza!”

31 Inny przykład przyłożył im, mówiąc:

„Podobne jest Królestwo Niebios kokonowi gorczycy, który wziąwszy, człowiek zasiał w polu swoim.

32 Najmniejsze owszem jest [to] ze wszystkich nasion, kiedy zaś wzrośnie, większe od warzyw jest i staje się drzewem, tak że przychodzi skrzydlate ptactwo niebieskie i czyni przybytki w gałęziach jego!”

33 Inny przykład przemówił im:

„Podobne jest Królestwo Niebios zaczynowi, które wziąwszy, kobieta ukryła w trzech seach mąki, aż gdy zaczyniona zostanie całość”.

34 To wszystko przemawiał Jezus w przykładach tłumom i poza przykładem nic im nie przemawiał, 35 aby wypełniła się rzecz przez proroka mówiącego: Otworzę w przykładach usta moje, wyleję to, co ukryte od założenia świata.

36 Wtedy, odpuściwszy tłumy, poszedł do domostwa. I podeszli Mu uczniowie Jego mówiący:

„Wyjaśnij nam przykład polnych chwastów!”

37 On zaś rozsądziwszy powiedział:

„Siejącym piękne nasienie jest Syn Człowieczy, 38 pole zaś to jest świat.

Piękne zaś nasienie – ci są synowie Królestwa, chwasty zaś to synowie są nikczemnego.

39 Wróg zaś, co je zasiał, jest to diabeł, żniwo zaś spełnieniem jest wieku, zaś żniwiarze to aniołowie.

40 Jakoż więc zbierane są chwasty i ogniem palone, tak będzie w spełnieniu wieku: 41 pośle Syn Człowieczy aniołów swoich i zbiorą z Królestwa Jego wszystkie przeszkody i czyniących niesprawiedliwość, 42 i wrzucą ich do pieca ognia, tam będzie lament i zgrzytanie zębów!

43 Wtedy sprawiedliwi zajaśnieją jak Słońce w Królestwie ich Ojca. Mający uszy niech słucha!”

Uwagi: 

24, 31 „Przykład przyłożył” (parabolen paretheken) – przekład etymologiczny, wskazujący na konkretny, namacalny charakter odwołujących się do rolniczej rzeczywistości przypowieści.

25 „W środek” (ana meson) – również „pośród” jednak można to pojąć głębiej, odczytując chwasty jako zło, które rani samo serce stworzonego świata – zob. komentarz do J 8,3.9.

26, 27, 29, 30, 36, 38, 40 „Chwasty” (zizania) – jest prawdopodobne, że chodzi tutaj o roślinę o łacińskiej nazwie lolium temulentum, łudząco podobną do pszenicy, ale trującą. Różnicę łatwo zauważyć dopiero kiedy roślina dojrzeje, ponieważ jej ziarno, w przeciwieństwie do pszenicznego, ma czarny kolor.

31-32 Przypowieść o ziarnku gorczycy została już skomentowana w redakcji Ewangelii wg św. Marka.

33 „W trzech seach” (eis sata tria) – trzy see, żydowskie miary objętości, składają się na jedną efę. Dla słuchacza obeznanego z ówczesnym systemem miar rysowałoby się więc tutaj być może odniesienie do tajemnicy Trójcy Świętej!

35 „Wyleję” (ereuksomai) – przekład dosłowny, nawiązujący do pierwszego, klasycznego znaczenia tego wyrazu, określającego „obfite wydawanie czegoś z wnętrzności”, skąd pochodzi późniejsze „wylewanie się wód”, szczególnie morza. Aspekt wypluwania śliny z intymnych wnętrzności, pozbawiony oczywiście dzisiejszych negatywnych skojarzeń, również wydaje się tutaj znaczący i został już poruszony w komentarzu do uzdrowienia niewidomego od urodzenia (J 9,1-41!).

Można też doszukać się tutaj porównania przemawiającego Boga do wszechpotężnie ryczącego lwa (w Septuagincie ten sam czasownik występuje w wersetach Oz 11,10 oraz Am 3,4.8 LXX).

Cały werset 35 jest natomiast cytatem z Ps 78,2 i, ponieważ przywołuje on początek Ps 78, można zinterpretować to jako skrótowe przywołanie całej jego treści, podobnie jak w wersetach Mk 15,34 oraz Mt 27,46 słowa Pana Jezusa na krzyżu przywołują Psalm 22.

41 „Przeszkody” (skandala) – dosłownie przedmiot, który podsuwa się komuś pod stopy, aby się potknął. Stąd też polskie słowo „skandal” oraz przenośne znacznie tego greckiego wyrazu tłumaczonego na polski jako „zgorszenie”: to, co może zepsuć coś innego lub czemuś zaszkodzić.