Katedry Świętego Piotra Apostoła – miana wymiana

Mt 16,13-19
Przekład: 

13 Przyszedłszy zaś Jezus do krainy Cezarei Filipowej, pytał uczniów swoich mówiąc:

„Kim mówią ludzie, że jest Syn Człowieczy?”

14 Oni zaś powiedzieli:

„Ci, że Janem Chrzcicielem, tamci zaś, że Eliaszem, inni zaś, że Jeremiaszem albo jednym z proroków”.

15 Mówi im:

„Wy zaś mówicie, że kim Ja Jestem?”

16 Rozsądziwszy zaś, Szymon Piotr powiedział:

„Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga Żyjącego”.

17 Rozsądziwszy zaś, Jezus powiedział mu:

„Szczęśliwy jesteś, Szymonie Bar-Jono, ponieważ ciało i krew nie objawiły ci, lecz Ojciec mój w niebiosach. 18 I ja zaś ci mówię, że ty jesteś Piotr i na tym Kamieniu zbuduję mój Kościół, i bramy piekła nie przemogą go. 19 Dam ci klucze Królestwa Niebios i cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebiosach, i cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebiosach".

Uwagi: 

13 „Krainy” (mere) – liczba mnoga od słowa meros („część”).
„Cezarei Filipowej” – miasta założonego przez Filipa, piątego syna Heroda Wielkiego, według Józefa Flawiusza najlepszego z jego synów, który był władcą sprawiedliwym. Imię Filipa może mieć tutaj znaczenie symboliczne i odnosić do prośby Filipa apostoła o pokazanie Ojca (J 14,8): „Panie, pokaż nam Ojca, a wystarczy nam”, ponieważ Pan Jezus ukazuje tutaj Ojca ukrytego w swojej mowie, nawiązując do Imienia Bożego (15!).
15 „Kim Ja Jestem” (tina me einai) – nawiązanie do Imienia Bożego z wersetu Wj 3,14 (gr. ego eimi), jednak po grecku nie jest ono zupełnie dosłowne, ponieważ występuje tu – dla greki normalna, ale po polsku współcześnie nieużywana – składnia accusativus cum infinitivo, która dosłownie brzmiałaby: „Wy zaś mówicie kim mnie być?”
16 „Mesjasz” (christos) – grecki odpowiednik hebrajskiego wyrazu masijah, co po polsku znaczy „namaszczony”, „pomazaniec”.
17 „Szczęśliwy” (makarios) – wyraz występuje również w tekście tzw. „ośmiu błogosławieństw” i oznacza szczęście dane przez Boga.
„Bar-Jono” (Bariona) – po aramejsku znaczy to „synu Jana”. Uroczyste wezwanie imienia ojca świetego Piotra Jest odpowiedzią na jego słowa, które mówią, od jakiego Ojca pochodzi Jezus (16). Tak jak pochodzenie Jezusa od Ojca jest kluczem do objawienia Jego Bóstwa, tak pochodzenie Piotra od Jana jest być może kluczem do ukazania Piotrowego prymatu. Jan znaczy „Bóg jest łaskawy”, a relacja Piotra i świętego Jana Ewangelisty (nawet jeżeli nie był on ojcem Piotra, to nosił przecież to samo imię) stanowi ważny, wielokrotnie podejmowany wątek Ewangelii Janowej.
„Objawiły” (apekalypsen) – dosłownie „odkryły”.
„Ciało i krew” (sarks kai haima)  – hebraizm wyrażający zarówno materialne oddzielenie, jak i połączenie, ciała oraz życia, symbolizowanego przez krew.
18 „Piotr i na tym Kamieniu...” (Peter...petra) – etymologiczna gra słów, podkreślająca takie właśnie znaczenie imienia Piotr. Imię to zostało Piotrowi nadane przez Jezusa przy powołaniu.
„Kościół” – znane greckie słowo ekklesia, pochodzi od czasownika ek-kaleo („zwoływać”).
Na szczególną uwagę zasługuje tutaj wymienianie, czyli także wymiana, imion własnych, wyrażających pochodzenie i źródło osób. Zaczyna się od imienia Filipowego (toponimu – imienia miejsca), które zapowiada pytanie o Ojca. Następnie pada imię „Syn Człowieczy”, które będzie za chwilę zestawione z Synem Bożym. Później występują imiona Jana Chrzciciela i proroków, bezpośrednio poprzedzające Imię Boże, zasygnalizowane przez Jezusa w greckiej składni a.c.i. Odpowiedzią na nie jest imię Syna Bożego. Następnie imię ojca świętego Piotra wskazuje na jego pochodzenie od łaski, a także na duchowe pokrewieństwo z Janem Chrzcicielem i Janem Ewangelistą. Na zakończenie pada własne imię Piotra, nadane mu przez Jezusa przy powołaniu.