Wielki Wtorek – w łonie Ojca

J 13,21-33.36-38
Przekład: 

21 To powiedziawszy, Jezus wstrząśnięty został Duchem i zaświadczył. I powiedział:

„Amen, amen mówię wam, że jeden z was mnie wyda!”

22 Patrzyli na siebie nawzajem uczniowie zagubieni, o kim mówi.

23 Był spoczywający jeden z uczniów Jego w łonie Jezusa, [ten] którego miłował Jezus.

24 Kiwa więc mu Szymon Piotr, by zapytać, kim jest, o którym mówi.

25 Położywszy się więc ów tak na piersi Jezusa, mówi Mu:

„Panie, kto jest?”

26 Rozsądza Jezus:

„Ów jest, któremu ja zanurzę ułomek i dam jemu”.

Zanurzywszy więc ułomek, bierze i daje Judaszowi Szymonowemu Iskariocie.

27 I po ułomku wtedy wszedł w owego szatan. Mówi więc mu Jezus:

„Co czynisz, uczyń szybciej!”

28 Tego zaś nikt nie poznał ze spoczywających, ku czemu mu powiedział.

29 Niektórym zaś wydawało się, skoro sakiewkę miał Judasz, że mówi mu Jezus:

„Kup, czego mamy potrzebę na święto!”

Albo biednym aby coś dał.

30 Wziąwszy więc ułomek, ów wyszedł natychmiast. Była zaś noc.

31 Kiedy więc wyszedł, mówi Jezus:

„Teraz wychwalony został Syn Człowieczy i Bóg wychwalony został w nim. 32 Jeżeli Bóg wychwalony został w nim, to i Bóg wychwali jego w Sobie, i wprost jego wychwali.

33 Dzieci, jeszcze mało z wami jestem. Szukać będziecie mnie i, tak jak powiedziałem Żydom, że dokąd ja idę, wy nie możecie wejść, i wam tu teraz mówię”.

36 Mówi mu Szymon Piotr:

„Panie, dokąd odchodzisz?!”

Rozsądził mu Jezus:

„Dokąd odchodzę, nie możesz teraz za mną pójść, dołączysz zaś do mojej drogi później”.

37 Mówi mu Piotr:

„Dlaczego nie mogę dołączyć do Twojej drogi teraz? Duszę moją za Ciebie położę!”

38 Rozsądza Jezus:

„Duszę swoją za mnie położysz? Amen, amen mówię ci: nie zawoła kogut, aż zaprzesz się mnie potrójnie!”

Uwagi: 

21 „Duchem” (pneumati) – przypuszczalnie chodzi tutaj o Ducha Świętego.

23 „W łonie” (en to kolpo) – przekład dosłowny, z tym że greckie słowo kolpos ma od polskiego odpowiednika szerszy sens i oznacza „dowolne zagłębienie” czyli także np. fałdę szaty. Wszystko wskazuje na to, że anonimowym spoczywającym w łonie Pana Jezusa uczniem jest święty Jan, który w swojej Ewangelii pisze o sobie samym zawsze właśnie anonimowo. Por. też z wersetem J 1,18, gdzie Pan Jezus jest „w łonie” (eis ton kolpon) Ojca, co również wyraża ich wzajemną zażyłość i bliskość. Wzajemne powiązanie relacji miłości Boga i bliźniego jest natomiast wyrażone w przykazaniu miłości, stanowiącym część dzisiejszej perykopy pominiętą w lekcjonarzu (wersety J 13, 34-35!)

26 „Ułomek” (psomion) – ułamany mały kawałek, w domyśle chleba, nie ma tutaj jednak słowa „chleb”, z czego wynikałoby, że chodzić może także o Eucharystię, zwłaszcza że jest to Janowy opis Ostatniej Wieczerzy, w której słowa ustanowienia Eucharystii zastąpione są sceną umycia nóg i przykazaniem miłości.

29 „Biednym aby coś dał” (ptochois hina ti do) – nawiązanie do kłamstwa Judasza z wczorajszej uczty w Betanii (J 12,5-8), co zdaje się potwierdzać symboliczne połączenie trzystu denarów (wymieniona tam wartość olejku, którym Marta namaściła Pana Jezusa przed śmiercią) z trzydziestoma srebrnikami, za które Judasz Go wydał.