Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

39 Powstawszy zaś, Maryja w tych dniach wyruszyła z zapałem w góry do Państwa Judy.

40 I weszła do domu Zachariasza, i przywitała Elżbietę.

41 I stało się, skoro usłyszała przywitanie Maryi Elżbieta, [że] skoczyło dziecię w łonie jej i napełniona została Duchem Świętym Elżbieta.

42 I zawołała krzykiem wielkim, i powiedziała:

„Błogosławionaś ty w kobietach i błogosławiony owoc łona twego! 43 I skąd mi to, żeby przyszła matka Pana mojego do mnie?

44 Oto bowiem, skoro stał się głos przywitania twego w uszy moje, skoczyło z radości dziecię w łonie moim.

45 I szczęśliwa, która uwierzyła, że spełnienie powiedzianych jej [rzeczy] będzie od Pana!”

46 I powiedziała Maryja:

„Wielbi dusza moja Pana!

47 I rozradował się duch mój z Boga, Zbawiciela mojego,

48 Gdyż wejrzał na niskość służki Swojej, oto bowiem od teraz szczęśliwą mnie nazwą wszystkie pokolenia,

49 Gdyż uczynił mi wielkie [rzeczy] Potężny i święte imię Jego,

50 I miłosierdzie Jego na pokolenia i pokolenia bojącym się Jego.

51 Uczynił siłę ramieniem Swoim, rozproszył wyniosłych rozmysłem ich serca,

52 Zdjął potężnych z tronów i wywyższył niskich,

53 Głodnych napełnił dobrami i bogatych odesłał próżnych,

54 Podtrzymał Izraela dziecię Swoje, aby wspomnieć na miłosierdzie,

55 Wedle tego, jak przemówił do naszych ojców, Abrahamowi i nasieniu jego na wieki”.

56 Zamieszkała zaś Maryja z nią jakieś trzy miesiące i powróciła do domu swojego.