piątek XXII tygodnia w ciągu roku – cnota wina

Łk 5,33-39
Przekład: 

33 Oni zaś powiedzieli do Niego:

„Uczniowie Jana poszczą często i modlitwy czynią, podobnie i ci faryzeuszy, Twoi zaś jedzą i piją!”

34 Jezus zaś powiedział do nich:

„Czyż możecie czynić, aby synowie weselnej komnaty, w której pan młody z nimi jest, pościli?

35 Przyjdą zaś dni. I kiedy zabrany będzie od nich pan młody, wtedy pościć będą, w tamtych dniach”.

36 Mówił zaś i przykład do nich, że:

„Nikt łaty z ubrania nowego, rozerwawszy, nie nakłada na ubranie stare, jeżeliż zaś inaczej, [to] i nowe rozedrze, i staremu nie współgra łata z nowego.

37 I nikt nie kładzie wina nowego do bukłaków starych, jeżeliż zaś inaczej, [to] wino porwie nowe bukłaki i samo zostanie rozlane, i bukłaki zostaną zniszczone.

38 Ale wino nowe do bukłaków nowych ma być kładzione.

39 I nikt, pijąc stare, nie chce nowego, mówi bowiem: Stare jest zacne”.

Uwagi: 

Dzisiejsza przypowieść została już przełożona i skomentowana w przekazach Ewangelii Mateuszowej oraz Markowej.

33 „Oni” (hoi) – faryzeusze, komentujący przyjęcie u celnika Lewiego (zob. Łk 5,29nn).

34 „Możecie czynić” oraz „w której pan młody z nimi jest” – zob. komentarz do Mk 2,19.

36 „Rozedrze” (schisei) – por. komentarz do słowa schisma (J 7,43).

39 „Zacne” (chrestos) – etymologicznie „nadające się do użytku”, od czasownika „używać” (chraomai); przenośnie (w NT również o Samym Bogu) „cnotliwe” (por. np. Rz 2,4, Ef 4,32).