czwartek III tygodnia Okresu Wielkanocnego – konsekracja

J 6,44-51
Przekład: 

44 Nikt nie może przyjść do mnie, jeżeli go Ojciec, który mnie posłał, nie przyciągnie; i ja podniosę jego w ostatnim dniu.

45 Napisane zostało jest w prorokach: I będą wszyscy pouczeni przez Boga. Wszystek, który posłuchał od Ojca i nauczył się, przychodzi do mnie.

46 Nie że Ojca zobaczył jest ktoś oprócz Tego, Który Jest od Boga: Ten zobaczył jest Ojca.

47 Amen, amen mówię wam: wierzący we mnie ma życie wieczne.

48 Ja Jestem chleb życia.

49 Ojcowie wasi zjedli w pustyni mannę i umarli.

50 To jest chleb z nieba zstępujący, tak że ktokolwiek z niego zjadłby, i nie umrze.

51 Ja Jestem chleb żyjący, który z nieba zstąpił.

Jeżeli kto zje z tego chleba, będzie żył na wiek; i chleb zaś, który ja dam, ciało moje jest dla życia świata.

Uwagi: 

44 „Przyciągnie” (elkyse) – czasownik oznacza również wyciąganie sieci z rybami, a także zaciągnięcie kogoś siłą przed sąd.

„Podniosę” (anasteso) – prawie dosłowne powtórzene wersetu J 6,40: zob. komentarz do Ewangelii środy III tygodnia Okresu Wielkanocnego.

45 Werset ten Jest parafrazą Iz 54,13, gdzie mowa o synach Niebieskiej Jerozolimy.

„Pouczeni” (didaktoi) – również „zdolni do bycia pouczanymi”.

46 „Tego, Który Jest” (ho on) – druga część Imienia Bożego z wersetu Wj 3,14, a zarazem dosłowne nawiązanie do ostatniego wersetu Janowego Prologu (J 1,18).

„Zobaczył jest” (heoraken) – kolejne nawiązanie do wersetu J 1,18.

48 Całość tego wersetu jest dosłownym powtórzeniem J 6,35. Ponadto słowa „Ja Jestem chleb żyjący” (ho artos ho dzon) wystepują w wersetach J 6,41 oraz J 6,51.

48 i 51 „Ja Jestem” (ego eimi) – pierwsza część Imienia Bożego z wersetu Wj 3,14.

50 „Tak że” (hina) – wydaje się, że spójnik ten występuje tutaj w znaczeniu celowo-skutkowym i znaczy jednocześnie „tak, aby...” oraz „tak, że...”, stąd też – służąca możliwie jak najdokładniejszemu odzwierciedleniu składni oryginału – niezręczność oraz formalna niepoprawność polskiego przekładu...