środa X tygodnia w ciągu roku – poprawne prawo

Mt 5,17-19
Przekład: 

17 Nie prawcie, że przyszedłem rozwiązać prawo lub proroków: nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić.

18 Amen bowiem mówię wam: aż przejdzie niebo i ziemia, jota jedna czy też jedna kreska nie przejdzie z prawa, aż wszystko się stanie.

19 Ktokolwiek więc rozwiązałby jedno z tych przykazań najmniejszych i tak nauczał ludzi, najmniejszym nazwany będzie w Królestwie Niebios; kto zaś uczyniłby i nauczyłby, ten wielkim nazwany będzie w Królestwie Niebios.

Uwagi: 

17 „Nie prawcie” (me nomisete) – czasownik nomidzo tłumaczy się słownikowo jako „ustanowić jakieś prawo”, „mieć zwyczaj”, a także – co stąd pochodzi – „twierdzić” oraz „sądzić”. Celem oddania jego pokrewieństwa z wyrazem „prawo” (nomos) pozwalam sobie na przywrócenie etymologicznego znaczenia polskiemu czasownikowi „prawić”, który dzisiaj określa przede wszystkim emfatyczne i emocjonalne mówienie; aby bowiem „prawić” po grecku, wystarczy zazwyczaj bowiem tylko, nawet bez wypowiadania, coś pomyśleć...

„Wypełnić” (plerosai) – czasownik powiązany z wyrazem „pełnia” (pleroma) – por. J 1,16-17.

18 „Jota” (iota) – najmniejsza literka greckiego alfabetu, graficznie pozbawione kropki „i”.

„Kreska” (keraia) – dosłownie „rożek” (od słowa „róg” – keras), a przenośnie, tutaj, znak interpunkcyjny lub diakrytyczny.

„Wszystko się stanie” (panta genetai) – czasownik gignomai. Por. też  J 1,3!