piątek XXVI tygodnia w ciągu roku – wymowne milczenie

Łk 10,13-16
Przekład: 

13 Zgroza ci, Korozain, zgroza ci, Betsaido, bo jeżeli w Tyrze i Sydonie stałyby się te moce, które stały się w was, dawno w worze i popiele siedzące przemieniłyby zamysły swoje.

14 Więcej: Tyrowi i Sydonowi znośniej będzie w sądzie niż wam.

15 I ty, Kafarnaum, czyż aż do nieba nie jesteś wywyższone? Aż do piekła zstąpisz.

16 Słuchający was mnie słucha i odrzucający was mnie odrzuca, mnie zaś odrzucający odrzuca Tego, co mnie posłał.

Uwagi: 

Wersety 13-15 zostały już przełożone i skomentowane w niemalże identycznym przekazie Ewangelii Mateuszowej (Mt 21,21-23a).

13 Wersja Łukaszowa tego wersetu różni się od Mateuszowej tylko tym, że dodaje wyraz „siedzące” (kathemenoi) oraz modyfikuje formę czasownika „stałyby się” na formę passivum divinum (egenethesan).

14 Więcej (plen) – w wersji Mateuszowej „więcej mówię wam” (plen lego hymin), natomiast tutaj Pan Jezus już nawet nie mówi, że mówi, co jest jeszcze bardziej wymowne.

„W sądzie” (en krisei) – u św. Mateusza „w dzień sądu”. Sąd jest w ten sposób, jeżeli połączymy obydwie wersje, utożsamiony z dniem, który swoim światłem obnaża niekonsekwencję, pychę oraz obłudę faryzeuszy.

15 Werset indentyczny z Mt 21,23a

16 „Odrzucający” (atheton) – dosłownie „odkładający”: forma ta pochodzi od zaprzeczonego greckiego czasownika „kłaść” (tithemi).