oryginalnie u źródła
1 sierpnia
13 Usłyszawszy zaś, Jezus odszedł stamtąd w łodzi na pustynne miejsce na osobności. I tłumy, usłyszawszy, dołączyły do Jego drogi pieszo z miast.
14 I wyszedłszy zobaczył wielki tłum, i zlitował się nad nimi, i wyleczył ich chorych.
15 Kiedy zaś stał się wieczór, podeszli do Niego uczniowie, mówiąc: „Pustynne jest miejsce i godzina już minęła. Puść tłumy, aby odszedłszy do osad kupili sobie pożywienie”.
16 Jezus zaś powiedział im: „Odejść nie mają potrzeby, dajcie im wy zjeść!”
17 I mówią Mu: „Nie mamy tu, chyba że pięć chlebów i dwie ryby”.
18 On zaś powiedział: „Przynieście mi je tutaj”.
19 I rozkazawszy tłumom spocząć na trawie, wziąwszy pięć chlebów i dwie ryby, spojrzawszy w górę w niebo, pobłogosławił. I połamawszy, dał uczniom chleby, uczniowie zaś tłumom.
20 I zjedli wszyscy, i nasycili się, i wzięli nadmiar ułomków, dwanaście pełnych koszów.
21 Ci zaś, którzy zjedli, byli mężowie jakby pięciokroć tysiąc, poza kobietami i dziećmi.
Dzisiejsza Ewangelia jest kontynuacją przedwczorajszej. Jest to też drugi przełożony opis rozmnożenia chleba u św. Mateusza – opis podobnego cudu z następnego rozdziału (Mt 15,39-37) został już przełożony i skomentowany jako Ewangelia środy pierwszego tygodnia Adwentu.
13 „Usłyszawszy” (akousas) – o śmierci Jana Chrziciciela, przedstawionej w przedwczorajszej perykopie.
14 „Wyleczył” (etherapeusen) – również „usłużył”.
15 „Kiedy stał się wieczór” (opsias genomenes) – zob komentarz do Łk 5,17.
„Puść” (apolyson) – zob. komentarz do Mk 6,36.
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz