wtorek XVIII tygodnia w ciągu roku – co kto może na jeziorze

Mt 14,22-36
Przekład: 

22 I zaraz zmusił uczniów, by weszli do łodzi i poprzedzili Go do brzegu, aż odwiąże tłumy.

23 I odwiązawszy tłumy, wszedł na górę na osobności, by się pomodlić. Kiedy zaś stał się wieczór, był tam sam.

24 Łódź zaś już wiele stadiów od lądu oddalała się, torturowana przez fale, był bowiem przeciwny wiatr.

25 O czwartej zaś straży nocnej przyszedł do nich, stąpając po morzu.

26 Uczniowie zaś, zobaczywszy Go ponad morzem stąpającego, wzburzyli się, mówiąc że:

„Zjawa jest!”

I ze strachu krzynęli.

27 Zaraz zaś przemówił im Jezus, mówiąc:

„Odwagi! Ja Jestem. Nie bójcie się!”

28 Rozsądziwszy zaś Mu, Piotr powiedział:

„Panie, jeżeli Ty Jesteś, rozkaż mi przyjść do Siebie nad wodami!"

29 On zaś powiedział:

„Przyjdź!”.

I zstąpiwszy z łodzi, Piotr postąpił nad wodami i przyszedł ku Jezusowi.

30 Widząc zaś wiatr silny, przestraszył się i, począwszy się topić, krzyknął mówiąc:

„Panie, uratuj mnie!”

31 Zaraz zaś Jezus, wyciągnąwszy rękę, podtrzymał go i mówi mu:

„Niedowiarku, ku czemu się zachwiałeś?”

32 I kiedy weszli do łodzi, ustał wiatr.

33 Ci zaś w łodzi pokłonili Mu się, mówiąc:

„Prawdziwie Bożym Synem Jesteś!”

34 I przeprawiwszy się, przyszli do ziemi Genezaret.

35 I rozpoznawszy Go mężowie owego miejsca, posłali po całej okolicy owej i przynieśli Mu wszystkich źle się mających.

36 I prosili Go, aby tylko dotknęli się frędzla płaszcza Jego

I ilu [tylko] się dotknęło, zostali wybawieni.

Uwagi: 

Dzsiejsza Ewangelia jest kontynuacją wczorajszej. Została już przełożona i skomentowana w wersji przekazanej przez świętego Marka.

22, 23 „Odwiązać” (apolyo) – przekład dosłowny. Również „uwolnić”, „pozwolić odejść”.

24 „Torturowana” (basanidzomenon) – pierwsze znaczenie tego czasownika to „sprawdzać kamieniem probierczym” (basanos), skąd późniejsze „wymuszać zeznania torturami”, „wypróbowywać”, a także „męczyć”.

27 „Ja Jestem” (ego eimi) – pierwsza część Imienia Bożego z wersetu Wj 3,14 LXX.

28 i 29 „Nad wodami” (epi ta hydata) – wobec Morza Galilejskiego słowo to wydaje się odnosić do Ducha Bożego, a także do podziału wód z opisu stworzenia Księgi Rodzaju (Rdz 1,2.6-7). Ten sam przyimek epi z tym samym przypadkiem (biernikiem) wystepuje także w wersecie 26, jednak przełożyłem go tam inaczej ze względu na inną leksykalizację polskiego wyrażenia „nad morzem”.