poniedziałek XXXII tygodnia w ciągu roku – znęcanie

Łk 17,1-6
Przekład: 

1 Powiedział zaś do uczniów swoich:

„Niemożliwe jest, aby pułapki nie przyszły. Więcej: biada [temu], przez którego przychodzą!

2 Jest lepsze jemu, jeżeli kamień młyński obwiąże wokół karku swojego i wrzucony zostanie w morze, niż aby znęcił jednego z tych małych.

3 Uważajcie na samych siebie: jeżeli zgrzeszy brat twój, skarć go, i jeżeli przemieni swój umysł, odpuść mu.

4 I jeżeli siedmiokroć zgrzeszy w ciebie i siedmiokroć nawróci się ku tobie, mówiąc: Przemieniam umysł! – odpuścisz mu”.

5 I powiedzieli apostołowie Panu:

„Dołóż nam wiary!”

6 Powiedział zaś Pan:

„Jeżeli mielibyście wiarę jak kokon gorczycy, mówilibyście tej sykomorze: Wykorzeniona bądź i posadzona w morzu! I posłuchałaby was”.

Uwagi: 

1 „Pułapki” (skandala) – zwykle tłumaczy się ten wyraz polskim słowem „zgorszenie”, pierwotnie oznacza on jednak dźwignię, której pociągnięcie powoduje uruchomienie i zamknięcie się pułapki (na przykład sideł) – lub też inny element, o który ma się potknąć wpadająca w tę pułapkę zdobycz; po polsku dzisiaj w tym znaczeniu używa się też niekiedy przenośnie słowa „haczyk”.

2 „Znęcił” (skandalise) – „zastawił skuteczną pułapkę”: zob. komentarz do wersetu 1.

Wersety 5 i 6 zostały już skomentowane jako początek Ewangelii XXVII niedzieli w ciągu roku C.