Święto Świętej Marii Magdaleny

J 20,1.11-18
Przekład: 

1 Jednego zaś [dnia] z szabatów Maria Magdalena przychodzi rano, jeszcze gdy była ciemność, do pomnika, i widzi kamień z pomnika zabrany.

11 Maria zaś stała była u pomnika na zewnątrz płacząca; skoro więc płakała, nachyliła się do pomnika.

12 I widzi dwóch aniołów w bielach siedzących, jednego u głowy i jednego u stóp, gdzie położone było ciało Jezusa.

13 I mówią jej oni:

„Kobieto, co płaczesz?”

Mówi im, że:

„Zabrali Pana mojego i nie wiem, gdzie Go położyli!”

14 To powiedziawszy, obróciła się do tyłu i widzi Jezusa stojącego, i nie wiedziała była, że Jezus jest.

15 Mówi jej Jezus:

„Kobieto, co płaczesz? Kogo szukasz?!”

Ona, ponieważ wydawało jej się, że ogrodnik jest, mówi Mu:

„Panie, jeżeli Ty podniosłeś Go, powiedz mi, gdzie położyłeś Go, i ja Go wezmę”.

16 Mówi jej Jezus:

„Maria!”

Obróciwszy się, mówi ona Mu po hebrajsku:

„Rabbuni”, co mówi się: Nauczycielu.

17 Mówi jej Jezus:

„Nie dotykaj Mnie, jeszcze bowiem nie wstąpiłem jestem do Ojca. Idź zaś do braci moich i powiedz im: wstępuję do Ojca mojego i Ojca waszego; i Boga mojego, i Boga waszego!”

18 Idzie Maria Magdalena zwiastując uczniom, że: Zobaczyłam jestem Pana i to jej powiedział.

Uwagi: 

Dzisiejsze czytanie zostało już przełożone i skomentowane jako Ewangelia Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego (werset 1) oraz Wtorku Oktawy Zmartwychwstania Pańskiego (wersety 11-18).