piątek IX tygodnia w ciągu roku – słodkie panowanie

Mk 12,35-37
Przekład: 

35 I rozsądziwszy, Jezus mówił nauczając w Świątyni:

„Jak mówią pisarze, że Chrystus Synem jest Dawida? 36 Sam Dawid powiedział w Duchu Świętym: Powiedział Pan Panu mojemu: <<Siedź po prawicy mojej aż położę wrogów twoich pod twoimi stopami>>.

37 Sam Dawid mówi Go Panem i skąd jest Syn jego? I liczny tłum słodko Go słuchał.

Uwagi: 

35 „Chrystus” (christos) – greckie tłumaczenie hebrajskiego wyrazu „Mesjasz”. Znaczenie obydwu słów jest to samo – „pomazaniec”.

36 „Powiedział Pan Panu mojemu” (eipen kyrios to kyrio mou...) Cytat pochodzi z najważniejszego psalmu mesjańskiego Dixit Dominus (Ps 109,1 LXX). Różnica pomiędzy niniejszym przytoczeniem a wersją przekładu Septuaginty to zastąpienie w Ewangelii słowa hypopodion („podnóżek”) wyrazem hypokato („pod spodem”). W Ewangelii nie ma też rodzajnika przed pierwszym, odnoszącym się najprawdopodobniej do Boga Ojca, wyrazem „Pan” (w greckim przekladzie Biblii Hebrajskiej jest ten wyraz odpowiednikiem hebrajskiego tetragramu JHWH). Takie pominięcie rodzajnika zdaje się mocniej akcentować panowanie Chrystusa (drugie greckie słowo kyrios jest przekładem hebrajskiego wyrazu adonai i stoi przy nim rodzajnik w celowniku).

37 „Skąd jest Syn jego?” (pothen autou estin hyios) – przekład możliwie dosłowny. Pytanie to można rozumieć nie tylko, jak często jest interpretowane, retorycznie. Otóż wydawałoby się, że syn nie może być zarazem panem swojego ojca, zwłaszcza tak potężnego jak Dawid, jednak Pan Jezus nie mówi tutaj, że Mesjasz nie jest synem Dawida, lecz raczej sugeruje, że jest On kimś jeszcze bardziej znaczącym.

„Słodko” (hedeos) – w przekładzie oddałem pierwotny, zmysłowy sens greckiego przymiotnika hedys, od którego urobiony jest tutaj przysłówek (por. też z polskim wyrazem „hedonizm”).