sobota XIII tygodnia w ciągu roku – post i karnawał

Mt 9,14-17
Przekład: 

14 Wtedy podchodzą do Niego uczniowie Jana, mówiąc:

„Dlaczego my i faryzeusze pościmy wiele, uczniowie zaś Twoi nie poszczą?”

15 I powiedział im Jezus:

„Czyż mogą synowie weselnej komnaty lamentować, dopóki jest z nimi pan młody? Przyjdą zaś dni, kiedy zabrany zostanie od nich pan młody, i wtedy będą pościć.

16 Nikt zaś nie nakłada łaty wydartej [z tkaniny] surowej na stary płaszcz, odstaje bowiem wypełnienie płaszcza od niego i gorsze staje się rozdarcie.

17 Ani nie kładą wina nowego do bukłaków starych, jeżeliż zaś inaczej, rozpadają się bukłaki i wino się wylewa, i bukłaki się niszczą; ale kładą wino nowe do bukłaków nowych, i nawzajem razem się strzegą”.

Uwagi: 

15 „Synowie weselnej komnaty” (hyioi tou nymphonos) – uczestnicy wesela. Weselna komnata (nymphon) jest wyrazem brzmiącym prawie tak samo jak „pan młody” (nymphios), a zbieżność ta pojawia się również w paralelnym tekście Mk 2,18-22.

„Lamentować” (penthein) – dosłownie „opłakiwać”, „lamentować na pogrzebie”, co zapowiada śmierć Pana Jezusa. Odnajdujemy tutaj połączenie wesela i pogrzebu, dwóch najważniejszych wydarzeń ludzkiego żywota, spotykających się w misterium paschalnym. Połączenie to występuje również w omówionych już wersetach Mt 11,16-19.

16 „Odstaje” (airei) – dosłownie „wstaje”, „podnosi się”. Mówi się tak również w Nowym Testamencie o zmartwychwstaniu umarłych.

„Wypełnienie” (pleroma) – ten grecki wyraz tłumaczy się przeważnie słowem „pełnia”