sobota XX tygodnia w ciągu roku

1 Wtedy Jezus przemówił tłumom i uczniom swoim, 2 mówiąc:

„Na katedrze Mojżesza siedli pisarze i faryzeusze. 3 Wszystko więc, ile powiedzieliby wam, uczyńcie, i [wszystkiego] strzeżcie, wedle zaś dzieł ich nie czyńcie, mówią bowiem i nie czynią.

4 Zawiązują zaś ciężkie ładunki i nieznośne i nakładają na barki ludzi, sami zaś palcem swoim nie chcą ich ruszyć.

5 Wszystkie zaś dzieła swoje czynią ku byciu oglądanymi przez ludzi, poszerzają bowiem filakterie swoje i powiększają frędzle.

6 Kochają zaś pierwsze łoża na ucztach i pierwsze katedry w zgromadzeniach, 7 i uściski w rynkach, i bycie wołanymi przez ludzi rabbi.

8 Wy zaś nie wołajcie się rabbi, Jeden bowiem jest wasz Nauczyciel, wszyscy wy zaś braćmi jesteście.

9 I ojca waszego nie wołajcie na ziemi, Jeden bowiem jest wasz Ojciec Niebieski.

10 Ani nie wołajcie się przewodnikami, ponieważ Przewodnik wasz jest Jeden: Mesjasz.

11 Największy zaś z was będzie waszym posługaczem.

12 Kto zaś wywyższy siebie samego, zostanie uniżony, a kto siebie samego uniży, zostanie wywyższony.

13 Biada zaś wam, pisarze i faryzeusze, hipokryci, ponieważ zamykacie Królestwo Niebios przed ludźmi. Wy bowiem nie wchodzicie ani wchodzącym nie zostawiacie wejścia!”