oryginalnie u źródła
Święto Świętego Andrzeja Boboli – celujący w jedno
20 Nie za tymi zaś wypraszam jedynie, lecz i za wierzącymi we mnie przez ich Logos.
21 Aby wszyscy jedno byli wedle jako Ty, Ojcze, we mnie, i ja w Tobie, aby i oni w nas byli, aby świat wierzył, że Ty mnie posłałeś.
22 I ja chwałę, którą dałeś mi jesteś, dałem jestem im, aby byli jedno, wedle jako my jedno.
23 Ja w nich i Ty we mnie, aby byli wydoskonaleni w jedno, aby poznawał świat, że Ty mnie posłałeś i umiłowałeś ich, wedle jako mnie umiłowałeś.
24 Ojcze, co dałeś mi jesteś, chcę aby, gdzie Jestem Ja, i oni byli ze mną, aby oglądali chwałę moją, którą dałeś mi jesteś, żeś umiłował mnie przed podwalinami świata.
25 Ojcze Sprawiedliwy, i świat Ciebie nie poznał, ja zaś Ciebie poznałem, i oni poznali, żeś Ty mnie posłał.
26 I oznajmiłem im Imię Twoje, i oznajmię, aby miłość, którą umiłowałeś mnie, w nich była, i ja w nich.
21, 22 i 23 „Wedle jako” (kathos) – „na wzór”, a jeszcze dosłowniej, tłumacząc dwa greckie wyrazy, które składają sie na ten jeden spójnik: „według jak” (kata hos).
22 „Chwałę” (doksan) – objawienie Majestatu Bożego, obejmujące zarówno zmysły jak i ducha (por. J 1,14!).
23 „Wydoskonaleni” (teteleiomenoi) – imiesłów od czasownika teleo, etymologicznie powiązany z wyrazem telos („koniec”, „cel”): „ukończeni”, „spełnieni”, „doprowadzeni do końca”, „celujący”.
24 i 25 „Żeś” (hoti) – dosłownie „to, że”. Można spójnik ten rozumieć zarówno dopełnieniowo („że”), jak i przyczynowo („ponieważ”).
26 „Oznajmiłem” (egnorisa) oraz „oznajmię”, „uczynię znanym” (gnoriso) – zdecydowanie więcej, niż tylko „poinformuję”: polski przekład należy rozumieć tutaj etymologicznie, od czasownika „znać”.
„Miłość” (agape) oraz „umiłowałeś” (egapesas) – miłość agape oznacza całkowite oddanie i poświęcenie.
- Zaloguj się albo zarejestruj aby dodać komentarz