II Niedziela Adwentu roku B – Początek

Mk 1,1-8
Przekład: 

1 Początek dobrej wieści Jezusa Chrystusa Syna Boga.

2 Wedle jako napisane zostało jest w Izajaszu proroku: Oto posyłam zwiastuna mego przed obliczem Twoim, który uszykuje drogę Twoją.

3 Głos wołającego w pustyni: Przygotujcie drogę Pana, proste czyńcie ścieżki Jego!

4 Stał się Jan zanurzający w pustyni i głoszący zanurzenie przemiany umysłu ku odpuszczeniu grzechów.

5 I wyruszała ku niemu wszystka judejska ziemia i Jerozolimici wszyscy, i zanurzani byli przezeń w rzece Jordanie, zgodnie wymawiający grzechy swoje.

6 I był Jan obleczony włosiem wielbłąda i pasem skórzanym wokół bioder swoich, i jedzący szarańczę i dziki miód.

7 I rozgłaszał, mówiąc:

„Przychodzi silniejszy mnie za mną, którego nie jestem dostateczny skłoniwszy się rozwiązać rzemienia sandałów Jego.

8 Ja zanurzyłem was wodą, On zaś zanurzy was w Duchu Świętym”.

Uwagi: 

1 „Początek” (arche) – miejsce to trzeba łączyć z Prologami innych Ewangelii oraz ksiąg biblijnych, zwłaszcza z Prologiem Janowym, Łukaszowym oraz z wersetem Rdz 1,1.

„Dobrej wieści” (euangeliou) – od słowa „zwiastun” (angelos), którym nazwany będzie za chwilę Jan Chrzciciel (2).

„Jezusa Chrystusa” (Iesou Christou) – ten dopełniacz można rozumieć dwojako. Po pierwsze chodzi o dobrą wieść, której autorem i podmiotem jest Jezus Chrystus (genetivus obiectivus). Dopiero w drugiej kolejności jest On również tejże samej wieści tematem czyli przedmiotem (genetivus obiectivus).

2 „Uszykuje” (kataskeuasei) – czasownik ten odności się w NT oraz w LXX do budowania Przybytku.

3 „Przygotujcie” (etoimasate) – przekład dosłowny: mowa tutaj o przygotowaniu drogi, która wcześniej została „uszykowana” (2)!

4 „Stał się” (egeneto) – czasownik gignomai, por. J 1,6!

4, 5 i 8 „Zanurzać” (baptidzo) oraz 4 „zanurzenie” (baptisma) – zob. komentarz do Łk 12,50.

4 „Przemiany umysłu” (meta-noias) – umysłu (nous) rozmianego jako władza ponadrozumowa, zgodnie z Platońską antropologią.

„Ku odpuszczeniu” (eis afesin) – jeszcze dosłowniej „w odpuszczenie”.

5 „Zgodnie wymawiający” (eksomologoumenoi) – por. J 1,20.

7 Cały werset: por. J 1,15.

„Rzemienia sandałów” (himanta ton hypodematon) – zob. komentarz do Łk 3,16.

Prolog Ewangelii według Świętego Marka został również skomentowany podczas dziesiątego spotkania Letnich Warsztatów Biblijnych 2019'.