9 kwietnia – drugie rozbudzenie

J 6,16-21
Przekład: 

16 Skoro zaś stał się zmierzch, zstąpili uczniowie Jego nad morze.

17 I wstąpiwszy do łodzi, przechodzili przez morze do Kafarnaum, i ciemność już stała się była, i jeszcze nie przyszedł był do nich Jezus.

18 I morze rozbudzało się od wielkiego dmącego wiatru.

19 Przepłynąwszy więc stadiów około dwudziestu pięciu albo trzydziestu widzą Jezusa stąpającego po morzu i że blisko łodzi się staje, i przestraszyli się.

20 On zas mówi im: „Ja Jestem. Nie bójcie się”.

21 Chcieli więc wziąć Go do łodzi i zaraz stała się łódź na ziemi, do której ciągnęli.

Uwagi: 

Dzisiejsze wydarzenie zostało już przetłumaczone i skomentowane w relacji Ewangelii Marka (Mk 6,45-52). Redakcja ta jest bardzo podobna do Janowej: spotkanie na jeziorze u obydwu ewangelistów następuje zaraz po rozmnożeniu chleba; Jezus po jeziorze „stąpa” (peripateo) i uspokaja uczniów tymi samymi słowami, nawiązującymi do Imienia Bożego; uczniowie boją się dopiero widząc Jezusa, a nie, jak to było poprzednim razem, ze względu na burzę. Jest to bowiem inne wydarzenie od tego, w którym uczniowie rozbudzili Jezusa śpiącego na rufie łodzi przestraszeni podczas burzy (Mk 4,35-41).

Nawiązujący do opisu stworzenia świata grecki czasownik gignomai konsekwentnie tłumaczę polskim „stawać się”, co na pierwszy rzut oka może wydawać się niezręcznością, pozwala jednak na lepsze łączenie tego tekstu z innymi miejscami, również w Starym Testamencie, w którch się on pojawia.

16 „Zmierzch” (opsia) – przełom dnia i nocy, również „wieczór”, co odnosi do słynnego refrenu opisu stworzenia (por. Rdz 1,5; 1,13).

17 „Ciemność” (skotia) – znowu nasuwa skojarzenie z Rdz 1,5, nawet jeżeli w tym mmiejscu w Septuagincie występuje inne bliskoznaczne słowo skotos.

18 „Rozbudzało się” (diegeireto) – tym samym słowem nazwane jest rozbudzenie Jezusa ze snu podczas poprzedniej, wspomnianej wyżej burzy (Mk 4,39!) Tutaj więc to morze się „rozbudza”, a uczniowie boją się Jezusa – odwrotnie niż poprzednio, gdzie morza się bali, a Jezusa właśnie rozbudzili. Warto rozważyć, wobec licznych nawiązań do opisu stworzenia z Księgo Rodzaju, jak morze, czyli właśnie stworzenie, budzi się wobec poprzedniego rozbudzenia Stwórcy, skoro wcześniej dostąpiło już ono udziału w Jego pokoju i ciszy. Ponadto czasownik ten jest złożeniem od egeiro („obudzić się”, „wstać”), który wielokrotnie w Nowym Testamencie określa zmartwychwstanie Jezusa i innych ludzi.

20Ja Jestem” (ego eimi) – pierwsza część Imienia Bożego objawionego Możeszowi w Księdze Wyjścia (Wj 3,14).