20 lipca – ortografia Słońca

Mt 13,1-9
Przekład: 

1 W dniu owym Jezus, wyszedłszy z domostwa, siedział nad morzem.

2 I ściągnęły ku Niemu mnogie tłumy, tak że On wszedłszy do łodzi usiadł, i wszystek tłum stał był na brzegu.

3 I przemówił im wiele w przykładach, mówiąc: „Oto wyszedł siać siejący.

4 I kiedy siał, upadło to przy drodze, i ptaki, przyszedłszy, zjadły je.

5 Inne zaś upadło na [miejsca] skaliste, gdzie nie miało wiele Ziemi, i zaraz wzeszło przez to, że nie miało głębokości Ziemi.

6 Skoro zaś Słońce wzeszło, wypalone zostało i przez to, że nie miało korzenia, uschło.

7 Inne zaś upadło w ciernie. I wstąpiły [do góry] ciernie, i udusiły je.

8 Inne zaś upadło na Ziemię piękną i dało owoc: to sto, tamto sześćdziesiąt, tamto trzydzieści.

9 Kto ma uszy niech słucha”.

Uwagi: 

Przypowieść o siewcy została już przełożona i skomentowana w redakcji Ewangelii św. Marka.

5 i 6 „Wzeszło” (eks-anateilen i anateilen) – dosłownie „odwzeszło” oraz „wzeszło”. Tak samo jak w wersji przekazanej przez św. Marka pomiędzy tymi dwoma czasownikami jest tutaj subtelna różnica: przedrostek eks (polskie „od”), dodany do czasownika opisującego wzejście ziarna, sugerujący być może przyczynowe pierwszeństwo wschodu Słońca, który w kolejności opisu następuje jednak później. Ten sam czasownik eksanatello w Septuagincie, tam używany jako przechodni, mówi o działaniu Boga, który powoduje wschodzenie zarówno roślin (Rdz 2,9; Ps 103,14), jak i światła (Ps 111,4).

8 W Ewangelii św. Marka kolejność wymieniania plonów jest odwrotna, przebiega od najmniejszego do największego.

5, 6 i 8 „Ziemia” (ge) oraz „Słońce” (helios) – w przekładzie wyrazy „Ziemia” oraz „Słońce” piszę tutaj wielkimi literami, ponieważ dotyczą one zarówno ciał niebieskich, jak i „miejsca życia człowieka”, nawet jeżeli po polsku w wersecie 5, przy pierwszym wystąpieniu słowa „Ziemia”, pomyślelibyśmy raczej o „glebie”. Reguły polskiej ortografii wydają się tutaj, wobec kosmologiczno-rolniczej przypowieści, nader niekonsekwentne, odróżniając „ziemię”, na której żyje człowiek, od „Ziemi” jako planety oraz „Słońce” jako ciało niebieskie od „słońca”, które widzimy na niebie...