22 września – szukanie zguby

Łk 9,7-9
Przekład: 

7 Usłyszał zaś Herod tetrarcha wszystko, co się stawało, i gubił się przez to, że mówione było od niektórych, że Jan zbudzony został z martwych.

8 Od niekórych zaś, że Eliasz ukazany został, od innych zaś, że prorok któryś [z] przodków powstał.

9 Powiedział zaś Herod: „Kim zaś jest ten, o którym słyszę takie [rzeczy]?” I szukał ujrzenia Jego.

Uwagi: 

7 „Zbudzony został” (egerthe) i 8 „ukazany został” (efane) są formami tzw. passivum divinum, czyli strony biernej, wyrażającej, podobnie jak czasownik gignomai, działanie Samego Boga.

8 „[Z] przodków” (ton archaion) – przymiotnik archaios, urzeczownikowiony tu przez rodzajnik, znaczy „starożytny”, „pierwotny”, „pierwszorzędny” i mógłby być także zinterpretowany jako rodzaj nijaki. Wówczas wyrażenie to należałoby przełożyć np. polskim „prorok [rzeczy] początkowych”, „prorok [rzeczy] pradawnych”, „prorok [rzeczy] zasadniczych”. Ponadto, nawet jeżeli przyjąć standardową interpretację, łączącą go z osobami przodków (proroków Izraela), to jego pochodzenie od rzeczownika arche („początek”, „władza”, „zasada”) pozostaje ściśle powiązane z poszukiwaniem Jezusa przez Heroda. Wszystkie słuchy dochodzące do uszu Heroda są zresztą, paradoksalnie, prawdziwe: Jan Chrzciciel rzeczywiście po śmierci zmartwychwstał, Eliasz przyszedł (Mt 17,12!), a Jezus powstał jako prorok rzeczy pierwszych i najdawniejszych, wyjaśniając sens poprzedzających Jego przyjście proroków.

9 „Ujrzenia” (idein) – w oryginale bezokolicznik czasownika w aspekcie dokonanym, przełożony na polski rzeczownikowo.