17 września – logos, dobro i piękno

Łk 8, 4-15
Przekład: 

4 Skoro zaś schodził się tłum liczny i podług miasta nadchodzili ku Niemu, powiedział przez przykład:

5 „Wyszedł siejący, by zasiać swój zasiew. I w zasiewaniu jego owo upadło przy drodze i zostało podeptane, i ptactwo nieba zjadło je.

6 I inne upadło na skałę, i wyrósłszy wyschło przez to, że nie miało wilgoci.

7 I inne upadło w środku cierni, i współwyrósłszy ciernie zadusiły je.

8 I inne upadło na ziemię dobrą, i wyrósłszy uczyniło owoc stokrotny”.

To mówiąc wołał: „Mający uszy ku słuchaniu niech słucha!”

9 Wypytywali zaś Go uczniowie Jego: „Co to ma być za przykład”?

10 On zaś powiedział: „Wam dane jest poznać misteria Królestwa Boga, pozostałym zaś w przykładach, aby patrząc nie zobaczyli i słuchając nie złożyli”.

11 Jest zaś to ten przykład: „Zasiew jest logos Boga

12 Owi zaś przy drodze to są, którzy usłyszeli. Potem przychodzi diabeł i bierze logos z ich serc, aby uwierzywszy nie zostali wybawieni.

13 Owi zaś na skale, którzy, kiedy usłyszą, z radością przyjmują logos, i oni korzenia nie mają: owi momentalnie wierzą i w momencie próby odstępują.

14 Owo zaś, co na ciernie upadło, ci są, którzy usłyszeli; i od trosk, i bogactwa, i przyjemności żywota, idąc, duszą się, i owocu nie donoszą.

15 Owo zaś w pięknej ziemi ci są, którzy, w sercu pięknym i dobrym usłyszawszy, logos zatrzymują i niosą owoc w wytrwałości”.

Uwagi: 

Dzisiejsze czytanie zostało już przełożone i skomentowane w przekazach Ewangelii św. Mateusza oraz św. Marka.

1 „Podług miasta” (kata polin) – dosłownie „w dół miasta” lub „w dół poprzez miasto”, a także „wedle miasta”. Warto tutaj pamiętać, że grecki wyraz polis oznacza „miasto” raczej jako miejscową społeczność wraz z rządzącymi nią prawami, a nie miejsce określone zabudowaniami i infrastrukturą.

8 „Dobrą” (agathen) – w paralelnym wesecie Mt 13,8 występuje komplementarny przymiotnik „piękna” (kalen).

10 „Patrząc nie zobaczyli” (blepontes me bleposin) - por. Mk 4,12 z komentarzem.

„Słuchając nie złożyli” (akouontes me suniosin) – przekład etymologiczny, ukazujący pierwotne znaczenie czasownika „pojąć”. Por. z polskim kolokwialnym „składaniem literek”. Ten sam czasownik „pojmować” (syniemi) występuje również w paralelnym wersecie Mk 4,12.

14 „Nie donoszą” (telesforousin) – nie niosą do doskonałego końca (telos). Czasownik ten wiąże się właśnie z donoszeniem ciąży albo w pełni dojrzałego owocu.

15 „W wytrwałości” (en hypomone) – również „w cierpliwości” i „w stałości”, od czasownika menein („mieszkać”, „trwać”).